อุเบกขา - วิกิพีเดีย

อบรมกรรมฐาน : อุเบกขา ความวางเฉยด้วยความรู้ อุเบกขา มุทิตา อุเบกขา ความยินดี เมื่อเห็นผู้อื่นอยู่ดีมีสุข ความวางใจเป็นกลาง มองตามความเป็นจริง มีจิตใจผ่องใสเบิกบาน เมื่อเห็นเขาทาดี โดยวางจิตเรียบสม่าเสมอ อุเบกขา อุเบกขาบารมี” *เป็นบารมีขั้นสูงของอริยบุคคลที่ทำได้ยากมาก อุเบกขา เป็นการวางใจเป็นกลางในสุขและทุกข์คือ เมื่อมีสุขก็ไม่ยึดติดผูกพัน เมื่อมีทุกข์ก็ไม่ทุรนทุราย เสียใจ

อุเบกขา อุเบกขา อุ-เบก-ขา {Pali: อุเปกฺขา} , ความเที่ยงธรรม, ความวางตัวเป็นกลาง, ความวางใจเฉยอยู่, เป็นข้อ ๑ ในพรหมวิหาร ๔ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา